Miasto (feat. VIC & Kosa)

Kubi...
 Znowu to miasto, znów te kłopoty
 Wsiadam w gablotę, nigdy nie miałem tego, co ty
 Gonię za tym całe życie, ale wiedz
 Że jak chcesz złapać mnie to zawsze ucieknę gdzieś
 Ogarniacie banknot, Hyatt i Marriott
 Po chuj to wszystko? W domu nie płonie nawet iskra, co dopiero ognisko
 Te ściany chłodne, żadnych uczuć, już znasz mój problem
 Chciałbym cieszyć się, jak gdy nie miałem nic, wiem jak tutaj umrzeć, ale nie jak żyć (nie)
 By nie utonąć, chwyciłem już parę brzytw
 Coraz więcej mam, a czuję się jak nikt
 Ona chciała pomóc mi, wyciągnęła do mnie rękę
 Ja nie zrobiłem znowu nic, nie usłyszała, "Dzięki"
 Oboje dobrze wiemy, że mogło być tak pięknie
 A tak to wokół tylko kwit, fury i panienki
 To miasto pełne drogich fur i tanich suk (suk, suk)
 Zwiniętych setek niespełnionych snów
 Wiecznie otwartych barów i zamkniętych głów
 Znam je jak własną kieszeń, ale błądzę znów
 To miasto pełne drogich fur i tanich suk (suk, suk)
 Zwiniętych setek niespełnionych snów
 Wiecznie otwartych barów i zamkniętych głów
 Znam je jak własną kieszeń, ale błądzę znów
 Choć znam je na wylot, życie bywa ździrą
 Coś we mnie zabiło nienawiść i miłość
 Te drogi donikąd, często prowadziły mnie
 Znam ryzyko, nic za friko, mogę być na dnie
 Raz wygrana, raz przegrana
 Chcą z nami grać, ale z nut umieją tylko kłamać
 To miejsce, tę muzykę zawsze grało mi na nerwach
 Jak czegoś chwycę się, to nie puszczę jak doberman
 Tutaj nauczyli mnie, by twardym być nie miękkim
 Na szarpaninę zawsze i tak znajdą się tu chętni
 Ten życia smak czasem bardziej gorzki jest od emki
 A pragnę czegoś więcej niż kwit, fury i panienki
 To miasto pełne drogich fur i tanich suk (suk, suk)
 Zwiniętych setek niespełnionych snów
 Wiecznie otwartych barów i zamkniętych głów
 Znam je jak własną kieszeń, ale błądzę znów
 To miasto pełne drogich fur i tanich suk (suk, suk)
 Zwiniętych setek niespełnionych snów
 Wiecznie otwartych barów i zamkniętych głów
 Znam je jak własną kieszeń, ale błądzę znów