Kardia Koita

Έριξα το βλέμμα μου στη γη
 Καθώς το ρίχνει ο κεραυνός
 Και έφυγα πιο πέρα απ' τη φυγή
 Μιας αγάπης που ήμουν ικανός
 Σβήστηκαν τα λόγια κι οι σκοποί
 Σαν γέφυρα που είχε κοπεί
 Και έκρυβε η καρδιά μου αγκαλιά
 Μια φωτογραφία σου παλιά
 Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο
 Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ
 Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας;
 Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;
 Έχω τα παράθυρα κλειστά
 Σε τόσα θαυμαστά μπροστά
 Πάω όπου με πάει ο ουρανός
 Ένας στόχος μάταια πιθανός
 Γράφω το όνομα σου σε χαρτιά
 Μ' αυτό με καίει σα τη φωτιά
 Γέμισε ο ορίζοντας καπνούς
 Που να πάει και πώς να φύγει ο νους
 Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο
 Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ
 Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας;
 Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;
 Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο
 Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ
 Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας;
 Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;