โลกคู่ขนาน

อยากเก็บเธอไว้ในโลกของฉัน
 ที่มีพระจันทร์เป็นสีชมพู
 มีดาวดวงน้อยแทนความเลิศหรู
 ไม่มีฤดูของความเดียวดาย
 มีดวงตะวันเป็นดั่งดอกไม้
 มีท้องนภาในแม่น้ำไนล์
 มีปลานับร้อยที่คอยแหวกว่าย
 อยู่บนรุ้งงามที่ทอประกาย
 ล่องลอยใจ
 หลุดจากพันธนาการ
 หลุดจากชั้นบรรยากาศ
 หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ
 ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
 เพราะความจริงช่างโหดร้าย
 อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
 โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
 ฉันคงทนไม่ไหว
 หากต้องเสียเธอให้เขาไป
 ♪
 เพราะสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เห็น
 ทำไมมันช่างดูแตกต่าง
 เธอบอกว่าเธอเหมือนเดิม
 แต่ฉันรู้สึกว่าแปลกอย่าง
 เธอแอบห่าง
 แต่ยังคงยึดมั่น รักแท้เป็นแบบอย่าง
 จนแอบอ่าน ข้อความเพียงสั้น ๆ
 เปลี่ยนโลกที่เป็น ให้มีแต่รอยด่าง
 เขาที่มีพร้อม
 รู้ว่าฉันแพ้ แต่ฉันยังคงไม่ยอม
 ฉันไม่มีทอง
 มีเพียงคำกลอนให้เธอไปไม่ขาดตอน
 ความทรงจำของเราสอง
 ยังจำได้ดีเธออารีย์เธอโอบอ้อม
 จะประคับและประคอง
 จินตนาการว่าความรักมันยังหอม
 ยังจำได้ไหม ว่าเราเคยรักกันแค่ไหน
 ยังจำได้ไหม ที่เราเคยเล่นดอกไม้ไฟ
 ยังจำได้ไหม just two of us ในโลกใบใหญ่
 หากเป็นไปได้ อยากพาเธอหนีไปสู่โลกใหม่
 ♪
 ล่องลอยใจ
 หลุดจากพันธนาการ
 หลุดจากชั้นบรรยากาศ
 หลุดจากอุ้มมือของปีศาจ
 ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
 เพราะความจริงช่างโหดร้าย
 อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
 โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
 ฉันคงทนไม่ไหว
 หากต้องเสียเธอให้เขา
 ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงแค่เราจะเอาไหม
 เพราะความจริงช่างโหดร้าย
 อยากพาเธอหนีไปให้แสนไกล
 โลกของเธอและฉันกำลังแหลกสลาย
 ฉันต้องทนไม่ไหว
 หากต้องเสียเธอให้เขาไป
 ♪
 หากต้องเสียเธอให้เขาไป
 ♪
 หากต้องเสียเธอให้เขาไป