Gleanntáin Ghlas Ghaoth Dobhair

Céad slán ag sléibhte maorga
 Chondae Dhún na nGall
 Agus dhá chéad slán ag an Earagal árd
 Ina stua os cionn caor 's call
 Nuair a ghluais mise thart le loch Dhún Lúich
 Go ciún 'sa ghleann ina luí
 I mo dhiaidh bhí Gleanntáin Ghlas Ghaoth Dobhair
 Is beag nár bhris mo chroí
 Ag taisteal domh amach fríd chnoic Ghleann Domhain
 'S an Mhucais ar mo chúl
 Ní miste domh 'ra le brón 's le crá
 Gur fhreasach a shil mise súil
 Go 'Meiriceá siar, a bhí mo thriall
 I bhfad thar an fharraige mhór
 D'fhag mé slán ar feadh seal ag Dún na nGall
 'S ag Gleanntáin Ghlas Ghaoth Dobhair
 Níorbh é mo mhiansa imeacht ariamh
 Ó m' thír bheag dhílis féin
 Ach trom lámh Gall, le cluain
 'S le feall, a thiomáin mé i gnéill
 B'é rún mo chroí-se pilleadh arís
 Nuair a dhéanfainn beagán stór
 'S deireadh mo shaoil a chaitheamh lem ghaoil
 Fá Ghleanntáin Ghlas' Ghaoth Dobhair
 Slán, slán go fóill a Dhún na nGall
 A chondae shéimh gan smál
 'S dod gheara breá in am an ghá
 Nár umhlaigh riamh roimh Ghall
 Tá áit i mo chroí do gach fear 's gach mnaoi
 'S gach páiste beag agus mór
 Áta beo go buan, gan bhuairt, gan ghruaim
 Fá Ghleanntáin Ghlas Ghaoth Dobhair