Noong Unang Panahon

No'ng unang panahon, ang langit at lupa'y
 Magkaratig halos laganap ang tuwa
 Kapag sa banga ni butil ay wala
 Ang gubat at ilog may handang biyaya
 No'ng unang panahon, ang sikat ng araw
 Ay nagpapalago sa bawat halaman
 Bakit kaya ngayon kay init ng darang
 Ilog tinutuyo, parang tinitigang
 No'ng unang panahon, ang patak ng ulan
 Pinasasariwa, dahong naninilaw
 Ngayo'y nagngangalit, may hanging kasabay
 May bahang kasunod na nakamamatay
 No'ng unang panahon, ang puso ng tao'y
 Marunong magmahal, hindi nanloloko
 Sa hapis ng iba'y laang makisalo
 Lalong pumayapa at hindi magulo
 Pati na ang langit na dati'y kay baba
 Ay nagpakalayo sa ulilang lupa
 Bathala gumising, tuyuin ang luha
 Ng nananawagan at nagpapaawa
 No'ng unang panahon, ang langit at lupa'y
 Magkaratig halos laganap ang tuwa
 Bathala gumising, tuyuin ang luha
 Ng nananawagan at nagpapaawa
 No'ng unang panahon
 No'ng unang panahon
 No'ng unang panahon